A Natureza Performativa da Cultura Americana

08.09.2017


Twin Peaks (3.05).

O meu colega Iván Villarmea Álvarez (Universidade de Santiago de Compostela) chamou-me a atenção para uma estimulante conversa que teve com Brais Romero Suárez em torno de Twin Peaks (1990-91 e 2017) para a publicação A Cuarta Parede, com o título “Alén da Black Lodge. Un debate sobre Twin Peaks”. Como pode ser lido aqui, o meu nome é mencionado a propósito do pouco que fui escrevendo no Facebook sobre a nova temporada desta série de televisão. Como diz o Iván:

Ao longo do verán, moitos espectadores comentaban nelas as súas impresións despois de cada episodio. Un amigo meu, Sérgio Dias Branco, escribiu logo do Episodio 5 que esta nova tempada lle parecía o cumio da reflexión que Lynch leva décadas artellando sobre a natureza performativa da cultura americana. Segundo esta interpretación, os americanos serían, por desgraza, pouco máis que o que tentan parecer. Por iso, tódolos personaxes cos que se atopa Dougie toleran a súa actitude catatónica, e por iso Dougie consegue comunicarse mediante a repetición de frases e palabras soltas.